Kościół pod presją salonu

Ks. St. Małkowski:

"Ksiądz Jerzy Popiełuszko, gdyby żył i kontynuował swoją misję, byłby ciągany przez byłych ubeków po sądach, a „Gazeta Wyborcza” ścigałaby go za upolitycznienie" Bóg traktowany jest często jak maskotka. Jezus jest dodatkiem do jakiegoś ciepła, które chcemy wytworzyć wokół siebie. Do tego dochodzi obraz Boga, który na wszystko się zgadza. (...) Tolerujemy Jezusa w jakimś wąskim wycinku, pod patronatem trzech współczesnych świętych: świętego kompromisu, świętego spokoju i świętej tolerancji. Według tej wizji Bóg zgadza się na wszystko, a Jego przebaczenie nie odbywa się na zasadzie nawrócenia, żalu, postanowienia poprawy i nazwania zła złem, a dobra dobrem. Jesteś kochany taki, jaki jesteś, na pewno pójdziesz do nieba, cokolwiek byś czynił itd. (…) Dziś miłosierdzie i przebaczenie jest rozumiane jako wszech-tolerancja i zatarcie różnicy między katem a ofiarą. Jeśli ofiara domaga się spełnienia warunków, które umożliwią uczciwe pojednanie, to z kata robi się ofiarę, a z ofiary kata. (…) Wielu myśli jak wojak Szwejk: „Jeszcze nigdy tak nie było, żeby jakoś nie było”. I jest „jakoś”. W praktyce wielu przedstawicieli Kościoła, hierarchów, wiernych zachowuje się w sposób przyzwalający na to, co jest. Wtedy ktoś z tupetem i tą bezczelną pychą, jak Adam Michnik i jego dzisiejsi epigoni z „Gazety Wyborczej”, jest przekonany, że może wszystkich pouczać, łącznie z papieżem i biskupami. Wiedzą lepiej, jakie powinny być Kościół i Polska, i są gotowi przerabiać wszystkich na swoją modłę. W sferze państwa i kultury oznacza to zatarcie różnicy między dobrem a złem, prawdą a kłamstwem. (…) Ksiądz Popiełuszko był niesamowicie prawy i odważny. Nie należy sądzić, że związałby się z salonem Sikorskiego czy poddał się presji tzw. politycznej poprawności. Tymczasem, słuchając kazań moich kolegów i obserwując to, co się dzieje w Kościele, widzę, jak oni poddają się tej presji. Doszło do ponurej sytuacji. Podczas komuny nie miałem żadnych ograniczeń formalnych skierowanych do mnie osobiście w kwestii głoszenia Słowa Bożego. To zabrzmi źle, ale trzeba powiedzieć, że podczas PRL-u miałem większą swobodę wypowiadania się na tzw. tematy kontrowersyjne niż dziś. http://gpcodziennie.pl/4142-kosciol-pod-presja-salonu.html Warto przy okazji przypomnieć słowa księdza Stanisława Małkowskiego jakie padły w wywiadzie dla portalu prokapitalizm.pl o katastrofie i o jej ew. „przeżywaniu” przez rządzące elity: „To są ludzie cyniczni i okrutni.. Jestem absolutnie przekonany, że jest to zbrodnia z zimną krwią wykonana, planowana w szczegółach przez kilka miesięcy wcześniej, wykonana przy współudziale służb rosyjskich i jakichś istotnych czynników na Zachodzie. W normalnym kraju byliby osądzeni i dostaliby najwyższy wyrok. Mam tu na myśli Tuska, Komorowskiego, Arabskiego, Bogdana Klicha i szereg ich wspólników. Proces powinien to wykazać, ale kto ten proces w Polsce przeprowadzi? Wiemy jakie są sądy, jaka jest prokuratura, wiemy kto Polską rządzi, wiemy jaki jest stan świadomości większej części społeczeństwa”. A na temat obecnego Prezydenta dodaje: „Szereg jego decyzji stawia go w sytuacji nie tylko grzechu ciężkiego, ale wręcz ekskomuniki. W prawie kanonicznym rozróżnia się excommunicatio latae sententiae i excommunicatio ferendae sententiae. Ferendae sententiae to jest ekskomunika, która obowiązuje od momentu jej ogłoszenia, a latae sententiae to ekskomunika, która wynika z samego faktu, że ktoś jakieś przestępstwo popełnił i czy to będzie ogłoszone czy nie, ten człowiek jest w stanie ekskomuniki”. W tym samym wywiadzie dla niezależnej, witryny ksiądz Stanisław przejmująco nakreśla wymiar sporu: „Cywilizacyjny, duchowy, moralny, co zresztą bardzo się ujawnia w tym, jak się zachowują przeciwnicy krzyża i w zachowaniu tych, którzy przy krzyżu się modlą. Przeciwnicy zachowują się w sposób bluźnierczy, brutalny, z niezwykłym natężeniem agresji. (…)  „Ważą się losy Polski, losy Europy się ważą. Czy Polską będzie? Czy Europa będzie?”

http://aniol-ave.blogspot.com/