Aniołowie byli obecni w nauczaniu Kościoła już od pierwszych wieków, w dziełach wybitnych myślicieli chrześcijańskich. W pismach ojców Kościoła naukę o Aniołach Stróżach spotykamy już w pierwotnych dokumentach chrześcijaństwa. Św. Cyprian (+ ok. 251) nazywa aniołów naszymi przyjaciółmi. Św. Bazyli (+ 379) widzi w nich naszych pedagogów i przyjaciół. Św. Ambroży (+ 397) uważa ich za naszych pomocników. Św. Hieronim (+ ok. 420) twierdzi: "Tak wielka jest godność duszy, że każda ma ku obronie Anioła Stróża". Św. Bazyli idzie dalej, gdy pisze: "Niektórzy między aniołami są przełożonymi nad narodami, inni zaś dodani każdemu z wiernych". Podobnie pisze św. Augustyn (+ 430): "Wielkim jest staranie, jakie ma Pan Bóg o ludzi. Wielką nam miłość okazał przez to, że ustanowił aniołów, aby nas strzegli".
Wśród świętych, którzy wyróżniali się szczególnym nabożeństwem do Aniołów Stróżów, należałoby wymienić: św. Cecylię (+ w. III), św. Franciszkę Rzymiankę (+ 1440) i bł. Dalmacjusza, dominikanina z Gerony (+ 1341), którzy mieli szczęście często przestawać ze swoim Aniołem Stróżem, jak głoszą ich żywoty; św. Stanisława Kostkę, naszego rodaka, patrona Polski, który z rąk anioła miał otrzymać cudownie Komunię świętą, gdy był w drodze do Dyllingen; św. Franciszka Salezego, który miał zwyczaj pozdrawiać Anioła Stróża w każdej miejscowości, do której przybywał; oraz św. Jana Bosko, którego Anioł Stróż kilka razy uratował od niechybnej śmierci w czasie czynionych na niego zamachów, kiedy posyłał mu tajemniczego psa ku obronie.
"Chrystus stanowi centrum świata anielskiego. Aniołowie należą do niego: "Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim..." (Mt 25,31). Należą do Niego, ponieważ zostali stworzeni przez Niego i dla Niego: "Bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone" (Kor 1,16).
W jeszcze większym stopniu należą do Niego, ponieważ uczynił ich posłańcami swojego zamysłu zbawienia: "Czyż nie są oni wszyscy duchami przeznaczonymi do usług, posyłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie?' (Hbr 1,14)" (Katechizm Kościoła Katolickiego, 331).
Ile faktycznie jest aniołów, zarówno dobrych, jak i złych, tego nie wiemy. Liczba aniołów jest jednak bardzo wielka, każdy bowiem anioł stanowi odrębny gatunek. "Mnogość tych duchów błogosławionych równa się piaskom morza i liczbie gwiazd, których nikt zliczyć nie może" - mówi św. Alojzy Gonzaga. Potwierdza to Pismo święte. O narodzeniu się Chrystusa donosi pasterzom wprawdzie jeden anioł, ale już przy żłóbku śpiewa wielu aniołów. "I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania. Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił" (Łk 2,13-15).
Bardzo wyraźne wzmianki o wielkiej ilości aniołów znajdujemy w Księdze Daniela i w Apokalipsie św. Jana. "Strumień ognia się , rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim" (Dn 7,10). "I ujrzałem, i usłyszałem głos wielu aniołów dokoła tronu i Zwierząt, i Starców, a liczba ich była miriady miriad i tysiące tysięcy" (Ap 5,11).
Jak zaznaczono wyżej, każdy anioł stanowi dla siebie odrębny gatunek - to znaczy, że nie ma dwóch aniołów równych sobie, jak to ma miejsce u ludzi czy u innych stworzeń, gdzie każdy gatunek zawiera w sobie wielką ilość jednostek. Każdy z aniołów w inny sposób odbija w sobie doskonałość Bożą i tym lepiej to czyni, im sam jest doskonalszy. Ponieważ doskonałości Boga są niewyczerpalne, możemy się domyślać, że istnieje bardzo wielka ilość aniołów. Im bowiem będzie ich więcej, tym całość świata anielskiego będzie mieć w sobie więcej piękna i tym piękniej będzie odzwierciedlała Boga. Jest rzeczą oczywistą, że nigdy żadne stworzenie ani wszystkie razem nie będą w stanie oddać wielkości Boga w pełni i całkowicie.
Wyrażenie "niezliczona ilość" w odniesieniu do duchów niebieskich należy rozumieć nieco inaczej niż ma to miejsce w odniesieniu do rzeczy materialnych. Gdy czegoś jest niewyobrażalnie wiele, nie oznacza to na ogół, że sama ta ilość jest wyrazem jakiejś doskonałości. Inaczej jest z aniołami. Tu pojęcie niezmierzonej ilości oznacza właśnie doskonałość. Niezliczona bowiem ilość duchów czystych w niezliczony sposób odbija doskonałości Boga. Każdy anioł na swój własny sposób, stosownie do swego gatunku, jest wyrazem wielkości i doskonałości Bożej.
Wśród świętych, którzy wyróżniali się szczególnym nabożeństwem do Aniołów Stróżów, należałoby wymienić: św. Cecylię (+ w. III), św. Franciszkę Rzymiankę (+ 1440) i bł. Dalmacjusza, dominikanina z Gerony (+ 1341), którzy mieli szczęście często przestawać ze swoim Aniołem Stróżem, jak głoszą ich żywoty; św. Stanisława Kostkę, naszego rodaka, patrona Polski, który z rąk anioła miał otrzymać cudownie Komunię świętą, gdy był w drodze do Dyllingen; św. Franciszka Salezego, który miał zwyczaj pozdrawiać Anioła Stróża w każdej miejscowości, do której przybywał; oraz św. Jana Bosko, którego Anioł Stróż kilka razy uratował od niechybnej śmierci w czasie czynionych na niego zamachów, kiedy posyłał mu tajemniczego psa ku obronie.
"Chrystus stanowi centrum świata anielskiego. Aniołowie należą do niego: "Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim..." (Mt 25,31). Należą do Niego, ponieważ zostali stworzeni przez Niego i dla Niego: "Bo w Nim zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze. Wszystko przez Niego i dla Niego zostało stworzone" (Kor 1,16). W jeszcze większym stopniu należą do Niego, ponieważ uczynił ich posłańcami swojego zamysłu zbawienia: "Czyż nie są oni wszyscy duchami przeznaczonymi do usług, posyłanymi na pomoc tym, którzy mają posiąść zbawienie?' (Hbr 1,14)" (Katechizm Kościoła Katolickiego, 331).
Ile faktycznie jest aniołów, zarówno dobrych, jak i złych, tego nie wiemy. Liczba aniołów jest jednak bardzo wielka, każdy bowiem anioł stanowi odrębny gatunek. "Mnogość tych duchów błogosławionych równa się piaskom morza i liczbie gwiazd, których nikt zliczyć nie może" - mówi św. Alojzy Gonzaga. Potwierdza to Pismo święte. O narodzeniu się Chrystusa donosi pasterzom wprawdzie jeden anioł, ale już przy żłóbku śpiewa wielu aniołów. "I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania. Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił" (Łk 2,13-15).
Bardzo wyraźne wzmianki o wielkiej ilości aniołów znajdujemy w Księdze Daniela i w Apokalipsie św. Jana. "Strumień ognia się , rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy po dziesięć tysięcy stało przed Nim" (Dn 7,10). "I ujrzałem, i usłyszałem głos wielu aniołów dokoła tronu i Zwierząt, i Starców, a liczba ich była miriady miriad i tysiące tysięcy" (Ap 5,11).
Jak zaznaczono wyżej, każdy anioł stanowi dla siebie odrębny gatunek - to znaczy, że nie ma dwóch aniołów równych sobie, jak to ma miejsce u ludzi czy u innych stworzeń, gdzie każdy gatunek zawiera w sobie wielką ilość jednostek. Każdy z aniołów w inny sposób odbija w sobie doskonałość Bożą i tym lepiej to czyni, im sam jest doskonalszy. Ponieważ doskonałości Boga są niewyczerpalne, możemy się domyślać, że istnieje bardzo wielka ilość aniołów. Im bowiem będzie ich więcej, tym całość świata anielskiego będzie mieć w sobie więcej piękna i tym piękniej będzie odzwierciedlała Boga. Jest rzeczą oczywistą, że nigdy żadne stworzenie ani wszystkie razem nie będą w stanie oddać wielkości Boga w pełni i całkowicie.
Wyrażenie "niezliczona ilość" w odniesieniu do duchów niebieskich należy rozumieć nieco inaczej niż ma to miejsce w odniesieniu do rzeczy materialnych. Gdy czegoś jest niewyobrażalnie wiele, nie oznacza to na ogół, że sama ta ilość jest wyrazem jakiejś doskonałości. Inaczej jest z aniołami. Tu pojęcie niezmierzonej ilości oznacza właśnie doskonałość. Niezliczona bowiem ilość duchów czystych w niezliczony sposób odbija doskonałości Boga. Każdy anioł na swój własny sposób, stosownie do swego gatunku, jest wyrazem wielkości i doskonałości Bożej.
Istnieje 9 "chórów" anielskich - czyli jakby stopni. Każdy z wyższych stopni jest jednocześnie stopniem niższym (wszyscy Serafini są jednocześnie Cherubinami, Archaniołami itp.). Różne źródła podają hierarchię przemieszaną w obrębie stopni 4-7. Poniższa podawana jest za św. Pawłem z listu do Efezjan 1.21
1. Serafini - "płomienni" - (Aniołowie Miłości) przedstawiani z sześcioma skrzydłami, 2 okrywającymi twarz, 2 nogi, 2 jak do latania. Tylko raz w historii serafin dotyka warg Izajasza płomieniem z ołtarza oczyszczając go z grzechów. Bezpośrednio chronią tron Boga nieustannie wielbiąc Go.
2. Cherubini - (Aniołowie Słowa) mają dwa (lub 4) skrzydła, czasem twarz ludzką i ciało zwierzęce. Występują w Ksiądze Rodzaju, Wyjścia, Ezechiela i Apokalipsie. Strzegą Chwały Boga i miejsc świętych. Symbolizują siłę i wszechobecność Boga.
3. Trony - (Aniołowie życia) - aniołowie kontemplujący Boga
4. Panowania - Aniołowie porządku stworzenia
5. Moce - jw.
6. Władze - jw.
7. Zwierzchności - sprawują opiekę, rządzą aniołami, działaniami na świecie. Opiekują się Państwami.
8. Archaniołowie - jakby przewodnicy zwykłych aniołów. Są posłańcami Boga do ludzi. Opiekują się stowarzyszeniami, miastami, krajami. Znani są Michał, Gabriel, Rafał.
9. Aniołowie (zwyczajni) - wypełniają szczegółowe zadania, opiekują się każdym człowiekiem.
http://aniol-ave.blogspot.com/
